Çocuk İçin Oyunun Önemi
İlk iletişim aracımız oyundur. Dünya’nın her yerinde insan yavrusunun ilk iletişim aracı oyundur. Henüz kelimelerimiz yokken ihtiyaçlarımızı anlatmak için bir dil oluştururuz. Bu dilin anlaşılması için de oldukça ısrarcı oluruz. Bir çocuk olarak kendi dünyamızı inşa ederiz, tüm arzu ve ihtiyaçlarımızı bu iletişim aracılığıyla ortaya koyarız. Oyuncaklar kelimelerimiz, oyun ise dilimiz olur. Oyun ve oyuncaklarla anlamlı bir ilişki kurarız. Birer oyuncu oluruz ve oyunda yaşamın kendisini deneyimleyip dururuz. Bu yolla öğrenir, öğrendiklerimizi pekiştirir, kendimizi ifade ederiz ve daha birçok şeyi de bu yolla deneyimleriz.
Çocukların dünyasında vazgeçilmez ve durdurulamaz olan oyun ihtiyaçları hakkında aslında çok az şey biliyoruz. Çünkü büyüdük ve çocuksu ihtiyaçlarımızı unuttuk sadece çocukluğumuzda yaşadıklarımızdan hatıramızda kalanlar kadar farkındayız. Bazı ebeveynler tanıyorum. Oyun oynamayı bilmem ben deyip hiç çocuğuyla oynamamış olan, onun diliyle hiç konuşmamış olan veya oyunu bir zaman kaybı görüp oyun oynamaktan imtina eden, öğretmeyi daha önemli bulup oyun ihtiyacını çocuğuna hiç sunmayan ya da isteksiz bir şekilde arada sırada zorla oyun oynayan ebeveynler. Oysa çocukla oynamak onu hem eğlendirir, hem geliştirir, hem öğretir. Oyun, çocuğun arzusunun karşılanmasının yanı sıra onun temel ihtiyacıdır da tıpkı yemek, su gibi. Örneğin bebeklik dönemlerinde oynanan “Cee-ee” oyunu bile ebeveyn çocuk bağlanmasında önemli yer tutar. Bu basit oyundaki göz temasları, ses tonları, dokunmalar sinir sistemini düzenler ebeveyn çocuk arasındaki ilişkiyi güçlendirir ve çocuk büyüdükçe onunla oynanan basit oyunlar baş etme kapasitesini güçlendirir, çocuğa yardımcı olur. Yüzyıllardır oyunla büyüyen çocuklar günümüz yaşam tarzlarında oyundan uzaklaştırılarak eğitim ve öğretimin ön plana alınması ile geleceğin iş hayatına hazırlık yapılmaya çalışılıyor ne yazık ki.
Oyun çocuğun her şeyi bunu unutmamakta fayda var. Bir anne-baba olarak gün içerisinde “Anne benimle oynar mısın? Baba benimle oynar mısın?” sözlerini ne sıklıkla duyuyorsunuz? Bu soruların taleplerine ne sıklıkla cevap veriyorsunuz? Önemli olan diğer bir nokta var ki çocuğun oyun ihtiyacına her defasında karşılık veremeyiz gün içerisinde 30 dakika, maksimum 1 saatlik serbest oyun zamanı geçirmek çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamış olacaktır. Çocuğunuz sizden bu sürenin daha fazlasını isteyebilir ancak gün içerisinde 30 dakikalık, maksimum 1 saatlik oyun zamanı oluşturmak ideal olacaktır.
KALBİM BİR ANAOKULU
REHBERLİK SERVİSİ
PSİKOLOG RABİA BAKICI
İlk iletişim aracımız oyundur. Dünya’nın her yerinde insan yavrusunun ilk iletişim aracı oyundur. Henüz kelimelerimiz yokken ihtiyaçlarımızı anlatmak için bir dil oluştururuz. Bu dilin anlaşılması için de oldukça ısrarcı oluruz. Bir çocuk olarak kendi dünyamızı inşa ederiz, tüm arzu ve ihtiyaçlarımızı bu iletişim aracılığıyla ortaya koyarız. Oyuncaklar kelimelerimiz, oyun ise dilimiz olur. Oyun ve oyuncaklarla anlamlı bir ilişki kurarız. Birer oyuncu oluruz ve oyunda yaşamın kendisini deneyimleyip dururuz. Bu yolla öğrenir, öğrendiklerimizi pekiştirir, kendimizi ifade ederiz ve daha birçok şeyi de bu yolla deneyimleriz.
Çocukların dünyasında vazgeçilmez ve durdurulamaz olan oyun ihtiyaçları hakkında aslında çok az şey biliyoruz. Çünkü büyüdük ve çocuksu ihtiyaçlarımızı unuttuk sadece çocukluğumuzda yaşadıklarımızdan hatıramızda kalanlar kadar farkındayız. Bazı ebeveynler tanıyorum. Oyun oynamayı bilmem ben deyip hiç çocuğuyla oynamamış olan, onun diliyle hiç konuşmamış olan veya oyunu bir zaman kaybı görüp oyun oynamaktan imtina eden, öğretmeyi daha önemli bulup oyun ihtiyacını çocuğuna hiç sunmayan ya da isteksiz bir şekilde arada sırada zorla oyun oynayan ebeveynler. Oysa çocukla oynamak onu hem eğlendirir, hem geliştirir, hem öğretir. Oyun, çocuğun arzusunun karşılanmasının yanı sıra onun temel ihtiyacıdır da tıpkı yemek, su gibi. Örneğin bebeklik dönemlerinde oynanan “Cee-ee” oyunu bile ebeveyn çocuk bağlanmasında önemli yer tutar. Bu basit oyundaki göz temasları, ses tonları, dokunmalar sinir sistemini düzenler ebeveyn çocuk arasındaki ilişkiyi güçlendirir ve çocuk büyüdükçe onunla oynanan basit oyunlar baş etme kapasitesini güçlendirir, çocuğa yardımcı olur. Yüzyıllardır oyunla büyüyen çocuklar günümüz yaşam tarzlarında oyundan uzaklaştırılarak eğitim ve öğretimin ön plana alınması ile geleceğin iş hayatına hazırlık yapılmaya çalışılıyor ne yazık ki.
Oyun çocuğun her şeyi bunu unutmamakta fayda var. Bir anne-baba olarak gün içerisinde “Anne benimle oynar mısın? Baba benimle oynar mısın?” sözlerini ne sıklıkla duyuyorsunuz? Bu soruların taleplerine ne sıklıkla cevap veriyorsunuz? Önemli olan diğer bir nokta var ki çocuğun oyun ihtiyacına her defasında karşılık veremeyiz gün içerisinde 30 dakika, maksimum 1 saatlik serbest oyun zamanı geçirmek çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamış olacaktır. Çocuğunuz sizden bu sürenin daha fazlasını isteyebilir ancak gün içerisinde 30 dakikalık, maksimum 1 saatlik oyun zamanı oluşturmak ideal olacaktır.
KALBİM BİR ANAOKULU
REHBERLİK SERVİSİ
PSİKOLOG RABİA BAKICI
Gönderiliyor...